Na oscarową, ale smuną i nostalgiczną nutę…

Dlatego w ubiegłą niedzielę, nie bacząc na pogodę, która nie zapowiadała się rewelacyjnie – wpadłam do Klemensowa, a w nim – do zespołu pałacowo-parkowego gdzie kręcone były “klasztorne” ujęcia do “Idy”. Miałam nadzieję, że spędzę tam nostalgiczne, magiczne popołudnie.

I nie zawiodłam się.

Spróbuję pokazać Wam z zewnątrz budynek, który w filmie “Ida” pełnił rolę klasztoru, gdzie wychowywała się główna bohaterka.

Smutny to jednak widok ten dzisiejszy pałac Zamoyskich. Wybudowany w latach 1744-1747, kilkakrotnie przebudowywany przez kolejnych sukcesorów VII Ordynata Tomasza Antoniego Zamoyskiego i wzbogacany o nowe, ale komponujące się z całością i charakterem budynku elementy architektoniczne, trwał w swej świetności do 1941 roku, czyli przez 194 lata.

Po wojnie władza ludowa nie wykazała się zbytnią dbałością o pałac. Kolejni jego użytownicy (mieścił się w nim do 1966 roku dom dziecka prowadzony przez Siostry Franciszkanki, a następnie, do 2009 roku – dom pomocy społecznej)  także nie zaprzątali sobie tym głów.

Dzisiaj, gdy minęło zaledwie 74 lata od opuszczenia pałacu przez dawnych właścicieli – budynek przedstawia smutny widok. Nie jest on udostępniany zwiedzającym (można jednak robić zdjęcia i spacerować po parku), ale już samo obejrzenie go z zewnątrz da Wam pojęcie, jakie szkody poniosła nasza kultura.

Pomimo zniszczeń i daleko posuniętej dewastacji pałac nadal robi wrażenie i każdy, kto posiada chociaż odrobinę wyobraźni szybko się zorientuje, że musiało to być kiedyś piękne miejsce…

Na wewnętrznym dziedzińcu pamiątka po Franciszkankach (na drzwiach napis KLAUZURA):

Mniej znana światu elewacja południowa:

I ja też zabawiłam się w scenograf. W końcu po coś taszczyłam dzielnie tę walizkę przez cały (130 ha) park!

Nie zapomniałam o małym akcencie stanikowym 😉