Studnia!

21 komentarzy

• 

  zapiski_szwedzkie

  17 stycznia, 2012 o 8:24 am Odpowiedz

  Absolutnie cudowna kolorystycznie kreacja, w czasach mojej studniowki malenkie 17 lat temu, aaaaa nie ubralabym sie w tak odwazne zestawienia kolorow bo ja siksa niedojrzala bylam, natomiast teraz jako stateczna posiadaczka prawie takiego wieku na kazda jedna nozke oswiadczam,ze fiolet jest przeeeepiekny a to polaczenie z zielenia dla mnie freaka na punkcie kolorkow bajeczne!!! Pozdrawiam core i szalonej zabawy jej zycze…

• 

  mmadalena79

  17 stycznia, 2012 o 9:01 am Odpowiedz

  Pięknie! My na studniówkę musieliśmy mieć stroje czarno-białe lub czarne:(

• 

  essa

  17 stycznia, 2012 o 11:22 am Odpowiedz

  Mojej kochanej wnusi ,która tu tak bohatersko prezentuje swoją kreację szalonej i pięknej studniówki życzę.Niestety moja była czarno-biała równiutko 47 lat temu ale bawiliśmy się cudnie co do tej pory wspominam.Tego też mojej wnuczce Agatce życzę.

• 

  wszystkocomniezachwyca

  17 stycznia, 2012 o 11:42 am Odpowiedz

  Dziś napiszę do Twej córki:
  Wyglądasz przepięknie, a dobrej zabawy Ci nie życzę bo z pewnością taka będzie

  P.S. A ładna bielizna to podstawa!

• 

  aksanti

  17 stycznia, 2012 o 1:47 pm Odpowiedz

  Rewelacyjne zestawienie kolorów, krojów i czego tam jeszcze, wszystko wygląda, że ach! Udanej zabawy:)

• 

  zazulla

  17 stycznia, 2012 o 2:02 pm Odpowiedz

  Przepiękny ten zestaw! Córka ma piękne nogi, całość jest bosko dopracowana, brawo!

  Na mojej studniówce też się wyróżniałam… brakiem wielkiej taftowej sukni z gorsetem (bo takie były modne 11 lat temu). Królowała bordowa, czarna, granatowa tafta. Ja miałam skromną dopasowaną sukienkę w ciemnym khaki (prawie brąz) z delikatnym haftowanym motywem. Do tego złote “struny” na szyi i tyle. Nawet nie pamiętam kolczyków. Po studniówce połowa dziewczyn zazdrościła, bo podobno w tych wielkich sukniach źle się tańczyło 🙂

• 

  kasica_k

  17 stycznia, 2012 o 3:22 pm Odpowiedz

  Boże, jakie piękne buty! Sukienka też, ale te BUTY! Jestem zielona z zazdrości 🙂

• 

  Jola

  17 stycznia, 2012 o 4:53 pm Odpowiedz

  pięknie! moja ma studniówkę w przyszłym roku więc dziękuję tym bardziej za tę notkę, bardzo się przyda, a buty skąd?

• 

  monika3411

  17 stycznia, 2012 o 8:28 pm Odpowiedz

  Przepiękna kreacja! Absolutnie oszałamiająca! Moja studniówka była 20 lat temu…. pamiętam jak moja mama wypowiadała to zdanie…. ehhh…. Życzę szampańskiej zabawy 🙂

• 

  renulec

  17 stycznia, 2012 o 8:59 pm Odpowiedz

  @zapiski_szwedzkie, czasem odwaga przychodzi po prostu z lekkim opóźnieniem (z podkreśleniem na lekkim). Córę pozdrowię i życzenia przekażę, dziękuję w jej imieniu 🙂

  @mmadalena79, my, choć starsi także 🙂

  @Mama, a to mnie zaskoczyłaś swoim komentarzem! Pamiętam Twoje studniówkowe zdjęcie kilka dziewczyn bez grama makijażu, w ciemnych sukienkach. I jeden chłopak 🙂 Ale wierzę, że zabawa była przednia, bo ten cały anturaż to w sumie wtórna sprawa jest. Najważniejsze są te przyjaźnie, które pozostają potem na długie lata. Ależ się rozczuliłam

  @wszystkocomniezachwyca, przekażę opinię (córka internetu nie ma). Ad. P.S. No, ba 🙂
  @aksanti, :)) Cieszę się, że Tobie też się podoba, przekażę życzenia 🙂

  @zazulla, nogi po mamie 😉 A makijaż także w Douglasie będzie robiony, tak jak Twój ślubny 😀

  @kasica_k, @Jola; a buty mamy z Allegro, 79zł z przesyłką :)) allegro.pl/atmosphere-new-season-sliczne-czolenka-green-37-4-i2002640487.html#tabsAnchor

  @monika3411, nie omieszkam przekazać opinii 🙂 Moja studniówka też była jakieś 20 lat temu. To były czasy…:)

• 

  Dark

  17 stycznia, 2012 o 11:03 pm Odpowiedz

  Zestawienie śliczne [przyłączam się do zachwytów: buty!] i Twoja Latorośl pięknie w niej wygląda 🙂
  Ja na swoją studniówkę nie poszłam, miałam wyjątkowo niegraną klasę w liceum. Jakoś, szczerze mówiąc, w ogóle nie żałuję, zwłaszcza po obejrzeniu zdjęć.

  I ponownie bardzo mi miło widzieć, jak moje biżuty idą w świat. Zwłaszcza z takim entree 🙂

• 

  urkye

  18 stycznia, 2012 o 7:16 am Odpowiedz

  Wow, super! Bardzo niebanalnie:) Podoba mi się wszystko! 🙂 Świetnie, że córka nie chciała wielkiej sukni balowej – takie suknie niepotrzebnie odbierają dziewczęcy urok maturzystkom. I nie dziwię się, że najdroższa wyszła bielizna – wszak mimo, iż niewidoczna, często lepiej podnosi samoocenę niz najlepsze buty świata;))
  I już wiem, o jakiej halce pisałaś wcześniej:P

  Jak ja miałam studniówkę, to większość dziewczyn miała wielkie suknie balowe, zrobione fryzury i wymalowane do granic możliwości twarze. Wyglądały w większości jak młode-stare;) A ja? Miałam małą czarną, szytą przez mamę (a jak by mogło być inaczej:D), delikatny makijaż i jakieś bardziej wyjściowe buty. Mama nie pozwoliła mi założyć glanów;))) Miałyśmy na ten temat kilka _bardzo poważnych_ dyskusji. Ależ to były wesołe czasy… :)))

  Twojej córce życzę świetnej studniówki i potem oczywiście idealnie zdanej matury i dostania się na wymarzone studia:)

• 

  Anna

  19 stycznia, 2012 o 9:06 pm Odpowiedz

  Fenomenalnie! Najpierw mi zgrzytnęło przy przeczytaniu o połączeniu fioletu z zielenią, dopiero gdy zobaczyłam, zaparło mi dech… Cudo zrobiłyście Kochane, cudo!!!

• 

  renulec

  19 stycznia, 2012 o 9:27 pm Odpowiedz

  @Dark, Twoja biżu pasuje idealnie 🙂

  @urkye, hahah, glany…no ja też lubię, tylko podaż zielonych raczej marna 😉 Życzenia przekażę; dziękuję w imieniu MR za morze komplementów 🙂

  @Anna, dobrze, że córka nie ma netu, bo od tych wszystkich zachwytów jeszcze jej by się w głowie poprzewracało i zaraz chciałaby może robić karierę w świecie mody, do matury nawet nie podchodziwszy 😉

• 

  an-olimatka

  19 stycznia, 2012 o 10:04 pm Odpowiedz

  To ja też dopiszę (a miałam język za zębami trzymać ;), że zestawienie rzeczywiście bardzo niebanalne i buty piękne! 🙂 Moja studniówka to mój (jak dotąd) jedyny występ w butach o obcasie 8 cm; a kolega, z którym byłam, przyłożył mi w tańcu łokciem w zęby i bal zakończyłam z krwawiącą i spuchniętą wargą ;)) Co do balowych strojów, to 3 lata później, na studniówce brata, nasunęła mi się refleksja, że rzeczywiście wszyscy wyglądają jak przebierańcy (u siebie tego się nie widzi ;), ale dlatego, że zupełnie nie umieją się poruszać, “wyglądać” w sukniach czy garniturach – wszyscy zgarbieni, niepewni siebie… Twoja córa na zdjęciach prezentuje się zaś naprawdę uroczo 🙂

• 

  magdus86

  22 stycznia, 2012 o 9:45 pm Odpowiedz

  piękny zestaw. i co najważniejsze – widać, że pasuje do młodszego Renulca 🙂
  u nas na studniówce musiały być obowiązkowo długie kreacje, co przyjęłam, przyznaję szczerze, z ulgą 🙂 i też wyróżniałam się… prostotą. czarno-biała kreacja, ale do tego niebanalny makijaż i włosy 🙂 niestety nie mogłam poszaleć tak jak chciałam – te kilka lat temu (dokładniej 7) w sklepach ciężko było upolować typową wieczorową kreację z długim dołem w skromnym rozmiarze 34 – raz, że nie było, dwa że te, które były albo się nie podobały, albo były za duże. a szyć nie chciałam, bo nie miałam pomysłu. taka to moja rzewna historia, bo aż mi się łezka zakręciła w oku na to wspomnienie 😉 szkoda tylko, że prawdę mówiąc na swojej studniówce bawiłam się gorzej niż 2 lata wcześniej jako osoba towarzysząca… 🙁

• 

  magdus86

  22 stycznia, 2012 o 9:46 pm Odpowiedz

  aaa i najważniejsze – niech się młoda wyszaleje! nie bez przyczyny jest to najważniejsza impreza chyba aż do własnego wesela 😀

• 

  renulec

  23 stycznia, 2012 o 2:41 pm Odpowiedz

  @an-olimatka, ale do wesela się zagoiło, mam nadzieję? Córka do wysokich obcasów nieprzyzwyczajona jest, ale parę lekcji i dała radę 🙂

  @magdus86, o jak miło, że się znowu pojawiłaś 🙂 Wyszalała się właśnie w tę sobotę. Wczoraj były poprawiny, więc dzisiaj spała do południa. Bardzo zadowolona, mam nadzieję, że będzie miała co wspominać.

• 

  panna marchewka

  26 stycznia, 2012 o 6:12 pm Odpowiedz

  Świetny zestaw; głęboki fiolet to fantastyczny kolor, bardzo zazdroszczę wszystkim, którzy tak dobrze w nim wyglądają 🙂 Mam nadzieję, że zabawa będzie (była…?) równie wspaniała jak kreacja.
  Zielony z fioletowym, w życiu bym nie wpadła na to…

  Muszę za to przyznać, że czuję się trochę rozjechana powszechną niechęcią do tafty i gorsetów – ja miałam taką sukienkę właśnie, spódnica z klinów i gorset z czarnej tafty. I absolutnie nie czułam się przebrana (bo okazało się, że mam samoistny talent do chodzenia na szpilkach, co zaskoczyło wszystkich, a najbardziej mnie ;). Ale może myślę tak dlatego, że całość była dobrze skrojona i pasowała do mojego ogólnego braku figury i ówczesnego poczucia przyzwoitości 😉 Za to, mimo kreacji w powszednim stylu, strasznie się wyróżniam na zdjęciu klasowym – ciemne tło, ciemne suknie, smagłe od solarium twarze, a w samiuśkim środku ja, biała niczym alabaster (albo kreda, jak kto woli 😉

  I jeszcze na koniec- fantastyczne te pończochy, bardzo urokliwie wyglądają w zestawieniu z tą haleczką <3 Zazdraszczam ogromnie i podziwiam szczerze. “Ogarnąć chodzenie w pończochach” zdecydowanie trafia na listę Co zrobię, zanim mnie psi zjedzą 🙂

• 

  renulec

  27 stycznia, 2012 o 11:33 am Odpowiedz

  @panna marchewka, ja myślę, że pomysł i odpowiedni krój to najważniejsza rzecz. Dobra krawcowa uszyje świetny ciuch z każdego materiału. Ech, te sukienkowe wspomnienia!
  A ogarnąć chodzenie w nylonach osobiście polecam 🙂

• 

  an-olimatka

  2 lutego, 2012 o 10:59 pm Odpowiedz

  Zagoiło się oczywiście wcześniej ;), choć bliznę mam do dziś. Ale dwa dni po studniówce jakieś egzaminy ustne zdawałam pokiereszowana … 😉 Fajnie, że córka dobrze się bawiła – to najważniejsze! Aha, też miałam z tafty dół 😉