złudzenie apteczne, czyli nie wierz katalogom

Pozwoliłam  sobie „Wiechem pojechać” , bo tylko to  tytułowe stwierdzenie ciśnie mi się na usta, gdy konfrontuję czasem katalog z rzeczywistością. Zawierzając fotkom katalogowym można się bowiem haniebnie pomylić lub niepotrzebnie uprzedzić do przyzwoitego biustonosza!

Na przykład nigdy, przenigdy nie podobała mi się Jo z Cleo:

Na podstawie fotek wysnułam mylny pogląd, że to taki sobie bawełniaczek bez polotu. A tymczasem jest to całkiem przyzwoity stanik, o stabilnym obwodzie i lekko usztywnianych miseczkach, pokrytych cieniutką, przecudną, cienką żorżetką:

Jo, wybacz mi, jak mogłam…

Następnie maskaradowa Estepona. Owszem, na fotkach dość ładna, eleganckie zestawienie kolorów.

W rzeczywistości posiada jeszcze jednen, dość ciekawy i istotny element – kryształową łezkę, która stanowczo dodaje klasy temu stanikowi. Niestety, w katalogu nie było jej widać…

Riva, z Keia Pink. W katalogu wygląda na jednolicie niebiesiutki stanik:

W rzeczywistości materiał na miseczce jest niebieski, owszem, ale w białe kropeczki. Nie wspomnę już o przepięknych ramiączkach w drobne pliski, których na fotkach producenta absolutnie nie widać…

A taka Coco z Gossarda? To samo. Nawet nie zwróciłam na ten stanik specjalnej uwagi:

A kiedy przyszły do mnie sample…przyznam, że buzia mi się otworzyła. Tego się nie spodziewałam. W katalogu nic specjalnego, żadne “wielkie halo”, a w realu, przyjamniej dla mnie (cały czas przypominam, że blog jest wysoce subiektywny;) to esencja kobiecej elegancji:

Kolor, określony przez Gossarda jako “szampan” według mnie jest cielisty, lekko wpadający w purdowy róż. Idealny pod białe i czarne bluzki oraz pod wszelkie gładkie przezroczystości. Nie mogę oderwać wzroku…

Szkoda, że ten superboost przeznaczony jest raczej dla mniej biuściastych, bo jestem pewna, że niejedna więcej-biuściasta miałaby go chętnie w swej garderobie.

Reasumując, mogę  śmiało napisać – diabeł tkwi w szczegółach. One KAŻDEJ Konsumentce po prostu należą się jak (pardon za obrazowe porównanie) psu buda!

Lubię czasem ulegać “aptecznemu złudzeniu”, byle tylko real był tak mile rozczarowujący 😉